Fravaşi

Fravaşi, Zerdüştlük'de bireyin kendi varlığından önce ve kendi varlığının dışında sahip olduğu bir üst ruhu ya da özü. Bazı kaynaklara göre bu tanım tanrılar ve melekler için de geçerlidir. Bu dini olguya göre fravaşiler evrenin ve insanlığın yaratılışından beri Ahura Mazda'nın (Bilge Efendi) yanındadırlar ve onun sahip olduğu düşünülen ışık ve cömertliğinden faydalanırlar. Tanrının son galibiyet ve zaferinde tekrar dirilecek ve kendi özgür iradeleriyle acı çekmek ve kötü olduğu saptanan varlık ve güçlerle savaşmak için dünyaya geleceklerdir. Her insanın sahip olduğu fravişi bedenle bütünleşmiştir fakat ruhtan ayrıdır. Böylelikle insana yol gösterirler. Kurtarılmış olan ruhlar da ölüm sonrasında fravaşiyle bütünleşir. Bu inanışa göre fravişiler canlı, ölü ve henüz doğmamış olarak üç gruba indirgenir. Tanrı Ahura Mazda dünyayı şeytanlara karşı korumak için fravaşilerden destek alır. Yüce ve kutsal özellikte ateşi koruyan fravişiler aynı zamanda karanlığı hapseder. Çeşitli halk geleneklerinde hayatı boyunca dürüst ve iyi bir insan olarak yaşamış fravaşiler yardım için çağrılır. Persler de yılın son on gününde Fravartigan şenliği düzenlemiş ve aileler fravaşileri anmıştır.[1]