Frank Krallığı

Frank İmparatorluğu veya Frank Krallığı (Latince: Regnum Francorum), Batı Avrupa’nın en büyük Roma sonrası barbar krallığıydı. Geç Antik Dönem'de ve Erken Ortaçağ'da Franklar tarafından yönetildi. Fransa, Belçika, Hollanda, Lüksemburg ve Almanya modern devletlerinin öncüsü olan devlet, 843'teki Verdun Antlaşması'ndan sonra, Fransa'nın öncülü olan Batı Frank Krallığı, kısa ömürlü Orta Frank Krallığı ve Almanya'nın öncülü olan Doğu Frank Krallığı olarak üçe bölünmüştür. Frank İmparatorluğu 843'teki bölünmesinden önce, Kavimler Göçü döneminden kalma son Cermen krallıkları arasındaydı.

Frank Krallığı[1][2]
Francia
Regnum Francorum[3]
481-843
Frank devletinin en geniş sınırları[4][7]
Tür Krallık
Başkent Tournai (431-508)[8]
Paris (508-768)[9]
Aachen (795-843)[10]
Yaygın diller Frank dili[11][12]
Latince
Halk Latincesi
Resmî din
Frank paganizmi
Hristiyanlık[2]
Tarihçe  
• Kuruluşu
481
• Dağılışı
843
Yüzölçümü
(813)[1] 1.200.000 km2 (460.000 sq mi)
Para birimi Denier[13]
Öncüller		Ardıllar
Batı Roma İmparatorluğu
Friz Krallıkları
Cermanya
Batı Frank Krallığı
Orta Frank Krallığı
Doğu Frank Krallığı

Tarihçe

Eski Batı Roma İmparatorluğu içinde yer almış temel Frank toprakları kuzeydeki Ren ve Maas nehirlerine yakın bölgeleri kapsamaktaydı. Küçük krallıkların güneylerindeki Galya'daki Roma kurumlarıyla etkileşime girdiği bir dönemden sonra, Frankları birleştiren krallık, 496'da Frankların Kralı olarak taç giymiş I. Clovis tarafından kuruldu. Daha sonra Karolenj Hanedanı, Clovis'in hanedanı olan Merovenj Hanedanı'nın yerine geçti. Sırasıyla baba, oğul, torun, büyük torun ve büyük-büyük torun olan Herstallı Pepin, Charles Martel, III. Pepin, Şarlaman ve I. Ludwig tarafından gerçekleştirilmiş, neredeyse sürekli devam eden seferler sonucunda 9. yüzyılın başlarında Frank İmparatorluğunun büyük genişlemeler yapmıştır. Bu noktada devlet Karolenj İmparatorluğu olarak adlandırılır.

Merovenj ve Karolenj hanedanları dönemlerinde Frank devleti, çoğunlukla bağımsız olan birkaç küçük krallığa bölünmüş büyük bir krallık yönetimi altında idi. Hükmedilen coğrafya ve küçük krallık sayısı zamanla değişmekteydi, ancak doğu ve batı bölgeler arasındaki temel ayrılık devam etti. Doğu krallığına başlangıçta Avusturasya adı verildi, Ren ve Meuse merkezliydi ve doğuya, Orta Avrupa'ya doğru genişlemesi ile bir Alman krallığı olan Kutsal Roma İmparatorluğu'na dönüşmüştür. Merovenjlerin orijinal krallığı olan Batı Krallığı Neustrasya ise Kuzey Roma'nın Galya bölgesinde kurulmuştur ve zamanla Fransaya da ismini verecek "Francia" olarak adlandırılmıştır. Buna rağmen Batı Avrupa'da da, Almanya'da Frankonya bölgesi, Frankfurt şehri ve Frankenstein Şatosu olmak üzere Frankların ismini taşıyan başka yerler vardır.

Kültür

Kilise

Frank Kilisesi, Merovenj döneminde Galya'daki kiliselerden büyüyerek oluşmuştur0. Karolenj Rönesansı ile birlikte Frank Kilisesi, Ortaçağ Batı Kilisesi içinde önemli bir etken konumuna geldi.

7. yüzyılda, Frank toprakları İrlandalı ve İskoç misyonerlerin yardımıyla (yeniden) Hıristiyanlaştırıldı. Bunun sonucunda Karolenj İmparatorluğu'ndaki Eski Yüksek Almanca okuryazarlığının çekirdeğini oluşturan sayısız manastırın kurulmuştur. Columbanus, 590’dan itibaren Frank İmparatorluğu’nda faaliyet gösterdi ve 615’te Bobbio’daki ölümüne kadar manastırlar kurdu. 7. yüzyılda Columbanus ve diğer İskoç ve İrlandalı misyonerlerin öğrencileri şu anda Fransa, Almanya, Belçika ve İsviçre'de bulunan bazı manastırları da (Schottenklöste) kurmuştur.

Toplum

Ortaçağ Galyası'ndaki en çarpıcı değişiklik, ticaretin ve şehir hayatının çöküşüydü. Karanlık Çağlarda pek çok "şehir" bulunmuş olmasına rağmen, bu yerleşim merkezleri genellikle hükûmet ya da dini binaları çevreleyen müstahkem köyler ya da pazar merkezleriydi ve bu şehirlerin birçoğu Roma kentlerinden doğmuştu.

Kaynakça
  1. Taagepera, Rein (1997). "Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia". International Studies Quarterly. 41 (3). ss. 475-504. doi:10.1111/0020-8833.00053. 27 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2019 – JSTOR vasıtasıyla.
  2. Sönke Lorenz (2001), Almanca: Missionierung, Krisen und Reformen: Die Christianisierung von der Spätantike bis in Karolingische Zeit in Almanca: Die Alemannen, Stuttgart: Theiss; 3-8062-1535-9; pp. 441–446
  3. Spufford, Peter (1989) [1988]. "Appendix I". Money and its use in medieval Europe. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 398, 400-402. ISBN 0-521-30384-2.
  4. Григорий Турский. История франков / Пер. с лат., сост., примеч. В. Д. Савуковой. — М.: Наука, 1987. — 464 с. — Серия «Литературные памятники».
  5. Историки эпохи Каролингов («Жизнь Карла Великого» Эйнхарда, «Ксантенские анналы», «Жизнь императора Людовика» Анонима, «История» Нитгарда, «Ведастинские анналы») / Сост. М. А. Тимофеев. — М.: РОССПЭН, 2000. — 288 с. — Серия «Классики античности и средневековья». — 5-86004-160-8.
  6. Историки эпохи Каролингов («Жизнь Карла Великого» Эйнхарда, «Ксантенские анналы», «Жизнь императора Людовика» Анонима, «История» Нитгарда, «Ведастинские анналы») / Сост. М. А. Тимофеев. — М.: РОССПЭН, 2000. — 288 с. — Серия «Классики античности и средневековья». — 5-86004-160-8.
  7. Историки эпохи Каролингов («Жизнь Карла Великого» Эйнхарда, «Ксантенские анналы», «Жизнь императора Людовика» Анонима, «История» Нитгарда, «Ведастинские анналы») / Сост. М. А. Тимофеев. — М.: РОССПЭН, 2000. — 288 с. — Серия «Классики античности и средневековья». — 5-86004-160-8.
  8. Grégoire de Tours, Histoire des Francs
  9. Hervé Pinoteau, La Symbolique royale française, V-XVIII siècles, PSR éditions, p. 115.
  10. Gabriel Fournier, Les Mérovingiens, Presses universitaires de France, collection Que sais-je ?, juin 1987, p. 107.
  11. Лот Фердинанд. Последние Каролинги / Пер. с франц. А. Ю. Карачинского. — СПб.: Евразия, 2001. — 320 с. — Серия «Clio dynastica». — ISBN 5-8071-0077-8.
  12. Сидоров А. И. Каролингская аристократия глазами современников // Французский ежегодник. 2001 г. — М., 2001.
  13. "Regeneration". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.