Edmund Kemper

Edmund Emil Kemper III (d. 18 Aralık 1948) Amerikalı seri katil, tecavüzcü, yamyam ve nekrofil.[1][2] Babasının annesi ve babası ve kendi annesi de dahil olmak üzere on kişiyi öldürdü. 2,06 metrelik boyu ve yüksek IQ'su (145) ile tanınır. Kurbanlarının çoğu kadın üniversite öğrencileridir.

Edmund Kemper
Nisan 1973'te Kemper
Diğer ad(lar)ı Co-ed Killer
Co-ed Butcher
Ogre of Aptos
Doğum 18 Aralık 1948 (1948-12-18)
Burbank, California, ABD
Ceza Sekiz kere ömür boyu hapis cezası
Kurbanların sayısı 10
Cinayetlerin süresi 1964–1973
Tutuklama tarihi 24 Nisan 1973

California'da doğan Kemper, rahatsız edici bir şekilde yetişti. Ebeveynleri boşandı ve çocukken istismarcı annesiyle Montana'ya taşındı. Kaliforniya'ya döndüğünde 15 yaşındayken babasının annesini ve babasını öldürdü. Mahkeme psikiyatristleri tarafından paranoid şizofreni teşhisi kondu ve Atascadero Devlet Hastanesine suçlu olarak deli bir çocuk olarak mahkum edildi.

Psikiyatristleri rehabilite edildiğine ikna ettikten sonra 21 yaşında serbest bırakılan Kemper, gelecekteki kurbanları tarafından tehditkar olarak görülmedi. Öldürme çılgınlığı sırasında genç kadın otostopçuları hedef aldı, onları aracına çekti ve cesetlerini başları kesilmek ve parçalanmak üzere evine geri götürmeden önce onları öldüreceği gözlerden uzak alanlara götürdü. Kemper daha sonra yetkililere teslim olmadan önce annesini ve bir arkadaşını öldürdü.

1973'teki duruşmasında aklı başında ve suçlu bulunan Kemper, işlediği suçlar için ölüm cezası istedi. O sırada Kaliforniya'da idam cezası askıya alındı ve bunun yerine sekiz kere ömür boyu hapis cezası aldı. O zamandan beri, California Tıp Tesisi'nde hapsedildi. Kemper birkaç kez şartlı tahliye duruşması hakkından feragat etti ve hapishanede mutlu olduğunu söyledi.

9 Kasım 1973'te Kemper
17 Kasım 2011'de Kemper

Popüler kültürde

Kemper pek çok film ve edebiyat eserini etkilemiştir:

  • Thomas Harris'in 1988 tarihli Kuzuların Sessizliği romanındaki Buffalo Bill karakterine ilham kaynağı oldu. Kemper gibi, Bill de büyükbabasını ergenlik çağında ölümcül bir şekilde vurur.[3]
  • Dean Koontz, 1996 tarihli "Intensity" romanında Kemper'i Edgler Vess karakterine ilham kaynağı olarak göstermişti.[4]
  • 2000 yapımı American Psycho filmindeki Patrick Bateman karakteri, yanlışlıkla Kemper'ın bir sözünü Ed Gein'e atfediyor: "Ed Gein'in kadınlar hakkında ne dediğini biliyor musunuz? 'Sokakta yürüyen güzel bir kız gördüğümde iki şey düşünüyorum. Bir tarafım onu dışarı çıkarmak, onunla konuşmak, gerçekten iyi ve tatlı olmak ve ona doğru davranmak istiyor... diğer tarafım, başının bir çubuk üzerinde nasıl görüneceğini merak ediyor'." [5]
  • Kısmen Kemper cinayetlerine dayanan, Kemper: The CoEd Killer adlı bir korku filmi 2008'de gösterime girdi.[6]
  • Fransız yazar Marc Dugain 2012'de Kemper hakkında Avenue des géants ( Avenue of the Giants ) adlı bir roman yayınladı.[7]
  • Kemper, 2017 Netflix televizyon dizisi Mindhunter'da aktör Cameron Britton tarafından canlandırıldı. Britton, bu rolü nedeniyle Drama Dizilerinde En İyi Konuk Erkek Oyuncu Emmy Ödülü'ne aday gösterildi.[8]

Kaynakça

  1. Schechter 2003
  2. "On Trial". Crime Library. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.
  3. "Serial Killers in Movies". Listal. 17 Ağustos 2010. 1 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2019.
  4. Gillespie (Kasım 1996). "Contemplating Evil: An Interview with Dean Koontz". Reason (dergi). Erişim tarihi: 4 Ekim 2019.
  5. Schram (10 Şubat 2016). "Serial Killer quoted in American Psycho doesn't want to leave jail". The New York Post. Erişim tarihi: 3 Ekim 2019.
  6. "Lionsgate Giving Thanks For Ed Kemper". Dread Central. 7 Eylül 2008. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2012.
  7. Ferniot (25 Nisan 2012). "Marc Dugain dans la tete de l'assassin". L'Express (Fransızca). Erişim tarihi: 4 Ekim 2019.
  8. "Mindhunter (2017– ) Full Cast & Crew". IMDb.com. 28 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.