DVD oynatıcısı

İlk DVD oynatıcısı 1994 yılında Tayvanlı Tatung Firmasi ve Amerikan Pacific Digital Company firmalarının ortaklaşa çalışması ile üretildi. Bâzı üreticiler, DVD oynatıcıların en erken 1996 yılı ortası gibi hazır olacağını duyurduysa da bu tahminler çok iyimserdi. Teslimatların gecikmesinin sebebi, film stüdyoları tarafından istenilen kopya koruma haklarıydı. Fakat yasal hakların eksikliğinden dolayı bu istek ertelendi. İlk oynatıcısı 1996 yılının Kasım ayında Japonya’da ortaya çıktı. Japonlardan sonra üretime 1997 yılı Mart ayında Amerika Birleşik Devletleri'nden üreticiler başladı. İlk altı ay DVD oynatıcılarının dağıtımı sadece yedi büyük şehir ile sınırlıydı. Oynatıcılar yavaşça Dünya üzerindeki diğer bölgelere de yayıldı. Oynatıcıların fiyatları 1997 yılında 1000 Amerikan doları ve üzeri idi. 2000 yılı sonuna doğru indirim mağazalarında DVD oynatıcıların fiyatları 100 Amerikan dolarının altına inmişti. 2003 yılında ise 50 dolar altına DVD oynatıcısı bulmak mümkündü. DVD oynatıcıların piyasaya ilk çıkısından altı yıl sonra yüzden fazla elektronik üreticinin ürettiği yaklaşık binlerce farlı model DVD oynatıcısı bulunabilir hâle gelmiştir.[1]

Bir DVD oynatıcıda bulunması gereken özellikler:[1]

• Analog video (NTSC, PAL ya da SECAM formatlarında) komposit, S-Video, SCART, DVI veya HDMI konektörü üzerinden sayısal video çıkışı verebilmek.
• DVD üzerindeki ISO formatındaki dosyaları okuması
• DVD'nin bölgesel kilit kodlarını okumak ve buna uymak. Eğer DVD oynatmak için izinli değil ise uyarı göstermek
• Ek olarak CSS veya Macrovision ile şifrelenmiş veriyi çözmek
• MP2, PCM ya da AC-3 formatındaki veriyi çözebilmek ve stereo konektörü, optik ya da elektrik sayısal konektörü üzerinden çıkış verebilmek
• MPEG-2 video formatını en fazla 10 Mbit/s ya da devamlı 8 Mbit/s ile oynatabilmek