DORIS (jeodezi)

Doppler Orbitography and Radiopositioning Integrated by Satellite (DORIS) (Türkçe: Uydu Doppler Orbitografi ve Tümleşik Radyo konumlandırma) bir Fransız uydu (örn TOPEX/Poseidon) yörüngelerinin konumlandırma için belirlenmesinde kullanılan sistem.

Dionysos, Yunanistan'da DORIS_(jeodezi) DNO yer istasyonu (işaret feneri) UHF verici anteni.

İlkesi

Yer tabanlı radyo fenerleri uydular tarafından alınır bir sinyal yayarlar. Bu diğer GNSS ile ters şekilde yapılandırılmışken, vericiler uzay-kaynaklı ve alıcıları Dünya'nın yüzeyine yakın çoğunluğundadır. Sinyalin frekans kayması uydu (Doppler etkisi) hareketine neden olduğunda gerçekleşir. Bu gözlemle, uydu yörüngeleri kaynaktan, yer pozisyonları, aynı zamanda diğer parametreleri elde edilebilir.

Örgütü

DORIS Fransız Uzay Ajansı (CNES) tarafından başlatılmış bir Fransız sistemidir ve Toulouse'dan işletilmektedir.

Yer bölümü

Zemin bölümü, yer üzerinde eşit dağıtılan ve yörünge tayininde iyi bir kapsama sağlamak için yaklaşık 50-60 istasyondan oluşur. İstasyonu sadece bir sinyal yayar, ancak herhangi bir bilgi almaz, çünkü bir işaret kurulumu için sadece elektrik gereklidir. DORIS işaretleri iki UHF frekansı olan, 401,25 MHz ve 2.036,25 MHz frekansları uydulara iletir.

Uzay bölümü (uydular)

OSTM/Jason-2 uydusunda yerleşik yüklü DORIS anten ve alıcısı.

DORIS alıcıları ile donatılmış en bilinen uydular altimetre uyduları TOPEX / Poseidon, Jason 1 ve Jason 2 bulunmaktadır. Onlar okyanus yüzeyini yanı sıra akımlarını ya da dalga yüksekliklerini gözlemlemek için kullanılır. DORIS yaklaşık 2 cm bir yörünge doğruluğuna katkıda bulunur.

Diğer DORIS uydularından Envisat, SPOT, HY-2A ve Cryosat-2 uyduları bulunmaktadır.[1]

Konumlandırma

Dışında yörünge tayini, DORIS gözlemleri yer istasyonlarının konumlandırılması için kullanılır. Doğruluk, GPS ile biraz daha düşüktür, ancak yine de Uluslararası Yersel Referans Çerçevesine (ITRF) katkıda bulunmaktadır.

Kaynakça

  1. "Doris-equiped satellites". 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2014.
  • G. Seeber: Satellite Geodesy. De Gruyter-Verlag, 2. Auflage (590p.), Berlin 2003
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.