Ca' d'Oro

Ca' d'Oro (tam olarak Palazzo Santa Sofia) Venedik, Büyük Kanal'daki en güzel saraylardan biri olarak kabul edilir. Sarayların en eskilerinden biri, duvarlarının yaldızlanması ve krom rengi kaplı olması dolayısıyla Ca' d'Oro (golden house:Altın ev) olarak bilinir.

Ca' d'Oro nun ön tarafının Büyük Kanal'a bakan kısmı.

Saray 1428 ve 1430 yılları arasında Contarini ailesi için inşa edildi, bu aile 1043 ile 1676 yılları arasında Venedik'e sekiz Venedik ve Cenevoza dükası sağladı. Seçilme üzerine, her bir yeni düka kendi sarayını terk etti ve Venedik ve Cenova Dükası Sarayı'nda ikametgâh yeri aldı.

Ca d'Oro nun mimarları Giovanni Bon ve onun oğlu Bartolomeo Bon'du. Bu iki heykeltıraş ve mimarın işi Venedik'te Gotik mimariyi örnek teşkil ettirmekti. Bu mimarlar, Venedik ve Cenova Dükası Sarayı ve özellikle Porta della Carta ile onun anıtsal heykeli Solomon'un yargısı ile en iyi şekilde biliniyorlardı.

Ca' d'Oro nun Büyük Kanal üzerindeki ön tarafı Bon'un Venedik çiçeksel gotik stili tarzında inşa edildi. Bu stile yakın diğer yapılar Barbaro Sarayı ve Giustinian Sarayıdır. Venedik mimarları tarafından tercih edilen bu zarif çizgisel stilin yeri, onaltıncı yüzyılın sonuna kadar tam anlamıyla barok süslemesi tarafından alınmadı.

Venedik Gotik stili dış görünüşte Bizans mimarisidir. Ca' d'Oro'nun giriş zemininde bulunan sütünlu kısım ile kanaldan doğruca giriş salonuna (portego de mezo) geçilir. Bu sıra sütünlar üzerinde balkonla çevrili olan ana salonun bulunduğu birinci kat yer alır. Bu balkondaki sütunlar ve kemerler Korint sütun başlığına sahiptir. Bunun üzerinde bulunan kattada daha küçük dizaynda tertip edilmiş balkon bulunur. Sarayı basitçe tarif etmek gerekirse, O Orta Çağ kilisesi ve İslam Fas mimarisi (711-1492 arasında Afrika'nın kuzey kısmının bir parçasında, İspanya'nın ve Portekiz'in bir kısmında egemen olmuş islam mimarisi)mabedi arasındaki bir dört yol ağzıdır.

Venedik Cumhuriyeti'nin 1797 yılında çöküşünü takiben, saray birkaç defa sahip değiştirdi. Ondokuzuncu yüzyıldaki bir sahibi bale dansçısı Marie Taglioni, iç avludaki gotik merdiveni kaldırdı (bugün bu olay vandalizm olarak kabul edilebilir) ve ayrıca avluya bakan çok süslü balkonları tahrip etti.

1922 yılında saray, onun son sahibi baron Giorgio Franchetti tarafından vasiyetle bırakma yoluyla devlete geçti. Kendisi sarayı 1894 yılında elde etmişti. Sarayı eski haline getiren tam teşekküllü yenilemeyi (merdivenlerin yenilenmesini de içerir) takiben, saray bir galeri olarak halka açıktır.