Byblis

Byblis diğer adıyla Bublis (Antik Yunanca: Βυβλίς), Miletos'un kızı. Byblis'in annesinin ya Celaenus'un kızı Tragasia, ya da nehir tanrısı Meander'in kızı Cyanee, ya da Karyalı kral Eurytus'un kızı Eidothea olduğuna inanılmıştır. Byblis, hikayelerde ikiz erkek kardeşi olan Kaunus'a âşık olması ile bilinir.

Mitoloji
Byblis ve Caunus, Laurent Delvaux, 1734, Bode Müzesi.

Ovid

Byblis'in öyküsünün en özenle hazırlanmış tercümesi Ovid'indir.[1] Hikayede Byblis Kaunus'a olan aşkını kabul eder, ancak kendisini bu duygularının doğal olduğuna çok güçlü bir şekilde ikna etmeye çalışmasına rağmen, aşkının uygunsuzluğunu fark eder. Kaunus'a olan aşkını daha fazla sır olarak saklayamayacağını anlayan Byblis, bir hizmetliyle kardeşine, tanrıların da ensest ilişkilerinden örnekler sunan uzun bir aşk mektubu gönderir. Bunun üzerine Kaunus, iğrenmiş bir şekilde ondan uzaklaşır. Ancak Byblis hâlâ Kaunus'u kendisine âşık edebileceğine inanır ve bir kez daha şansını denemek ister. Kaunus'un kaçtığını öğrendiğinde hüzne boğulur ve üzüntüden elbiselerini parçalar; deliye döner. Üzüntüsünden ve uzun yolculuğundan bitkin düşüp ölene kadar Yunanistan'ın birçok yerinde ve Anadolu'da Kaunus'u takip eder. Byblis, sürekli ağladığından ötürü, bir pınara dönüştürülür.

Parthenius

Nicaealı Parthenius,[2] Byblis'in iki hikâyesi olduğunu belirtir; birisi Ovid'in anlattığı gibidir, ancak Byblis'in kendisini kuşağıyla asmasıyla sona erer. Öbür versiyonda, ensest ilişkiye kışkırtan Kaunus'tur ancak Byblis yine de onun etkisi altındadır; Kaunus arzularının dizginlerini bırakmadan memleketini terk eder ve Byblis, uzun bir arayıştan sonra, elbisesinden bir ilmik yaparak kendisini asar. Aynı versiyon Conon tarafından da tasdik edilir.[3]

Antonius

Antoninus Liberalis, Byblis'i kardeşinin cevapsız aşkıyla mücadele ederken tasvir eder; Kaunus ayrıldıktan sonra, Byblis birçok taliplerinin tekliflerini reddeder ve bir uçurumdan atlayarak intihara teşebbüste bulunur, ancak Hamadryads tarafından kurtarılır. Hamadryads onun uykuya dalmasını sağlar ve sadık bir nemfe dönüştürür.[4]

Tüm yazarlar, Byblis'in tükenmek bilmeyen gözyaşlarının dönüştüğü bir pınardan bahseder. Fenike'daki Biblos şehrinin adını Byblis'ten aldığına inanılır.[5]

Kaynakça
  1. Ovid, Metamorphoses 9, 446-665
  2. Parthenius, Love Stories, 11
  3. Conon, Narrations, 2
  4. Antoninus Liberalis, Metamorphoses, 30
  5. Stephanus of Byzantium, s. v. Byblos

Yan kaynaklar
  • Bell, Robert E. Women of Classical Mythology: A Biogaphical Dictionary Oxford University Press: 1991.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.