Askerî iletişim
Askeri iletişim veya askeri sinyaller, silahlı kuvvetler tarafından iletişimin tüm yönlerini veya bilgi aktarımını içerir.[1] Askeri iletişim tarih öncesinden günümüze kadar uzanır. İlk askeri iletişim koşucular tarafından sağlandı. Daha sonra iletişim görsel ve işitsel sinyallere ve daha sonra elektronik çağına doğru ilerledi.[2] Şu an metin, ses, faks, taktik yer tabanlı iletişim, deniz bayrağı sinyali, karasal mikrodalga, troposferik saçılma, haberleşme uydusu ve ekipmanı, gözetim ve sinyal analizi, şifreleme ve güvenlik, radyo yayını bozma ve karıştırmayı içerir.[3] Altı askeri iletişim kategorisi vardır: alarm ölçüm sistemleri, kriptografi, askeri telsiz sistemleri, nükleer komuta kontrolü, sinyal birlikleri ve ağ merkezli savaş.[4]
Kaynakça
- https://www.researchgate.net/publication/224180541_Military_communications
- https://www.militaryaerospace.com/communications/article/16710903/military-communications-technology-makes-the-switch
- https://www.rand.org/topics/military-communication-systems.html
- https://www.army-technology.com/features/future-military-communications/
Ayrıca bakınız
- Radyotelgraf
- NATO fonetik alfabesi
- Muhabereci
- Sinyal lambası
- Keşif
- Askerî istihbarat
- Gizlilik
- Komuta ve kontrol
- Telgraf birlikleri
- Semafor
- Helyograf
- Cephanelik
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.