Antonio Caldara

Caldara Venedikte 1670 veya 1671'de doğdu. Babası kemancıydı. Venedik'in ana katedrali olan San Marco Bazilikası korosuna çocukken girdi ve burada "Giovanni Legrenzi" adlı bir müzisyenin hocalığı altında birkaç müziksel çalgı çalmayı da öğrendi. Bazilika maaş listelerinde önce kontralto ses ve viyolonsel çalgıcısı olarak ve sonra da viola ve benzer çalgılar olan "viola da spalla" ve "violoncino" çalgıcısı olarak maaş aldığı görülmektedir. Müzisyen loncası olan "St Cecila Loncası" kurucu üyesi ve "çalgıcılar loncası (arte di sonodori)" üyesi olduğu da görülür. 1689'da ilk operası olan "L'Argene" küçük bir tiyatroda sahnelendi. 1690'li yıllarda Caldara ismi bilinen bir besteci ve kendi kendinin patronu olarak çalışan şarkıcı ve çalgıcı olarak Venedik'te hayatını sürdürdü. 1696 ve 1697'de sırasıyla "Il Tirsi" ve "La promessa serbata (Tutulan vaat)" adlı operaları besteleyip yapımlandı ve bu sıralarda konserler için oratoryolar da bestelemeye başladı.[1]

1699'da Mantua'ya "Mantua Dükü Ferdinando Carlo"'nun sarayında tiyatro ve kilise müziği ustası (maestro di capella da chiesa e da teatro) görevini aldı. Bu Dük'ün karısı Fransızdı, kendisi Fransa hayranı idi ve İspanya Veraset Savaşı'nda İtalya'yı da işgal eden Fransızlarla ittifak yapmıştı. Fransızlar bu savaşı kaybedince Fransızlar İtalya'dan çıkmak zorunda kaldılar ve Mantua Dükü de kendi ülkesinden ayrılmak ve sarayı da dağılmak zorunda kaldı.

Mantua'dan mecburen ayrılan Caldara da 1707'de Barselona'ya gitti. Sonra Avusturya İmparatoru olacak Avusturya'lı Karl Barcelona'da İspanyol krallığına aday olarak yerleşmiş ve bir saray örgütü kurmuştu ve Caldara bu kral adayının saray örgütünde müzisyen olarak görevlendirildi. Bu görevdeyken birkaç opera besteleyip sahneletti. Bunlar İspanya'da temsil edilen ilk İtalyan operaları olmuştur.

1709'da Caldara Romaya "Cerveteri Prensi" yanında "muzik şefi (maestro di capella)" oldu ve bu görevde 1716'ya kadar kaldı. Birkaç kere Viyana giderek orada imparatorun müzisyeni olma araştırmaları yaptı. Roma'daki görevi sırasında evlendi. Bestecilik yönünden bu dönem Caldara çok verimli oldu: 150 solo kantata, 50'in üstünde ikili kantata, 4 opera ve 9 oratoryo hazırlayıp bunların yapımlanmasını sağlayabilmişti.

1716'da Viyana'da Avusturya İmparatorluğu sarayında "Yardımcı Kapellmeister" görevine atandı ve hayatının sonuna kadar bu görevi korudu. 26 Aralık 1736 Viyana'da öldü.

Viyana da iken 34 opera ve 25 oratoryo bestelediği bildirilmektedir. Kilise için hazırlamış olduğu bestelerin sayısı hala bilinmemektedir. 200 tane Mezmur için beste, 100 taneyi aşkın bir sayıda Mass ayini için beste ve daha çok değişik dinsel ayin besteleri hazırladığı bildirilmektedir.

Caldara operalar, kanatatalar ve oratoryolar için besteci olarak bilinmektedir. Bunlardan bazıları için libretto'yu ünlü librettocu "Metastasio"'nun hazırladıgı bilinir. Ayrıca çok büyük sayıda kilise ayin müziği hazırlamıştır.[2]

• Maddalena ai piedi di Cristo (Oratoryo, y. 1700)
• Santo Stefano, primo Re d'Ungheria (Oratorio, 1713)
• La Conversione di Clodoveo Re di Francia (Oratoryo, 1715)
• La Passione di Gesù Cristo Signor Nostro (Oratoryo, 1716)
• Il Re del dolore (Oratoryo, 1722)
• Stabat Mater (Oratoryo, y. 1725)
• Sebben, crudele (Arya)
• D'improvviso (Kantata)
• Pur Dicesti, O Bocca Bella (Arya)
• Alma Del Core (Arya)
• Selve amiche (Arya)

• Barok müzik
• Ünlü operalar listesi
• Opera bestecileri listesi

• Bu madde kısmen Almanca Wikipedia "Antonio Caldara" maddesi (Almanca) ve kısmen de İngilizce Wikipedia "Antonio Caldara" maddesi: (İngilizce) kaynaklıdır.

Wikimedia Commons'ta Antonio Caldara ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Classical.net websitesinde "caldera" maddesindeki biografi ve diskografi: Online: (İngilizce) (Erişme: 22.2.2010)
• CPDL (ChoralWiki) (Koro eserleri için Wiki) websitesinde bulunan "Antonio Caldara" maddesi: Online: (Erişme:22.2.2010)