Açlığın Şarkısı

Ethel Brun’ün, II. Dünya Savaşı öncesi ve sonrası Parisini arka plan alarak, çoçukluğundan gençlik yıllarına kadar uzanan hikâyesidir. Fransız sömürgesi Mauritius Adası’ndan gelen soylu aile kökenleri çevresinde, savaş öncesi Paris soylu ve burjuvasının Nazizm soslu hayalperestliklerini, aymazlıklarını, geçmiş özlemlerini ve çöküşlerini görürüz Ethel’in gözünden. Ekim Devrimi'nden kaçıp Paris’e yerleşen soylu bir Rus ailesinin kızı ve Ethel’in en yakın arkadaşı Xénia’nın hikâyesi ise sefaletin ve ondan her ne pahasına olursa olsun kurtuluşun acı hikâyesidir. Bütün bunların ortasında, Ethel Brun’ün yıkılan hayalleri, yaşayamadığı çoçukluğu ve gençliği.

Kitabın arka sayfasından küçük bir bölüm: “...Le Clézio’nun romanı..., Ethel’in kişiliğinde, savaşın sunağında kurban edilmiş bir gençliğin, bütün umutları ellerinden zorla sökülüp alınmış bir gençliğin maddi ve manevi açlığına duyulan öfkenin şarkısıdır”.