İtalya cumhurbaşkanları listesi

İtalya cumhurbaşkanları listesi (İtalyanca: Presidente della Repubblica), 1948 yılında İtalya Cumhuriyeti'nin ilan edilmesinden sonra görev yapan cumhurbaşkanlarının listesidir.

İtalya cumhurbaşkanları listesi

Resim İsim
(Doğum-Ölüm)
Doğum Yeri Görev süresi Siyasi parti
Seçim zamanında
Seçim
1 Enrico De Nicola
(1877-1959)
Napoli 28 Haziran 1946
Geçici Devlet Başkanı olarak
1 Ocak 1948
12 Mayıs 1948 İtalyan Liberal Parti 1946
1947
2 Luigi Einaudi
(1874-1961)
Carrù,
Cuneo
12 Mayıs 1948 11 Mayıs 1955 İtalyan Liberal Parti 1948
3 Giovanni Gronchi
(1887-1978)
Pontedera,
Pisa
11 Mayıs 1955 11 Mayıs 1962 Hıristiyan Demokrasi 1955
4 Antonio Segni
(1891-1972)
Sassari 11 Mayıs 1962 6 Aralık 1964[1] Hıristiyan Demokrasi 1962
5 Giuseppe Saragat
(1898-1988)
Torino 29 Aralık 1964 29 Aralık 1971 İtalyan Demokratik Sosyalist Parti 1964
6 Giovanni Leone
(1908-2001)
Napoli 29 Aralık 1971 15 Haziran 1978[2] Hıristiyan Demokrasi 1971
7 Sandro Pertini
(1896-1990)
Stella,
Savona
9 Temmuz 1978 29 Haziran 1985[3] İtalyan Sosyalist Parti 1978
8 Francesco Cossiga
(1928-2010)
Sassari 3 Temmuz 1985 28 Nisan 1992[4] Hıristiyan Demokrasi 1985
9 Oscar Luigi Scalfaro
(1918-2012)
Novara 28 Mayıs 1992 15 Mayıs 1999[3] Hıristiyan Demokrasi 1992
10 Carlo Azeglio Ciampi
(1920-2016)
Livorno 18 Mayıs 1999 15 Mayıs 2006[3] Bağımsız[5] 1999
11 Giorgio Napolitano
(1925-)
Napoli 15 Mayıs 2006 14 Ocak 2015[6] Sol Demokratlar 2006
Bağımsız 2013
12 Sergio Mattarella
(1941-)
Palermo 3 Şubat 2015 Görevde Demokratik Parti 2015

Geçici Cumhurbaşkanları

İtalya Cumhuriyeti tarihinde cumhurbaşkanının çeşitli nedenlerle dolayısıyla (İstifa veya sağlık sorunları gibi) görev yapmadığı durumlar vardır. Sadece Enrico De Nicola, 28 Haziran 1946 tarihinde Geçici Devlet Başkanı olarak Anayasa Meclisi tarafından seçildi. 1948 yılında İtalya Anayasası'nın kabulünden sonra, sadece Senato başkanına cumhurbaşkanının yokluğu durumunda Devlet Başkanlığı yetkilerini kullanabilme hakkı verildi.

  • Alcide De Gasperi (1881-1954) 12 Haziran 1946 tarihinde Kral II. Umberto'nın tahttan feragat etmesinden sonra İtalya Başbakanı olarak Devlet Geçici Başkanı yetkilerini, Enrico de Nicola Anayasa Meclisi tarafından Devlet Başkanı olarak seçilene kadar icra etti.
  • Enrico De Nicola (1877-1959) 1 Temmuz 1946 tarihinde Geçici Devlet Başkanı olarak göreve geldi ve İtalya Anayasası'nın 1 Ocak 1948 tarihinde yürürlüğe girmesiyle resmen Cumhurbaşkanı oldu.
  • Cesare Merzagora (1898-1991), Senato Başkanı olarak, 10 Ağustos 1964 Cumhurbaşkanı Segni'nin ağır hastalığı nedeniyle yetkilerini geçici olarak, 6 Aralık 1964 tarihindeki istifası sonrasında 29 Aralık 1964 tarihine kadar yetkileri tamamıyla üstlendi.
  • Amintore Fanfani (1908-1999), Senato Başkanı olarak, Cumhurbaşkanı Leone'nin 15 Haziran 1978 tarihinde bir rüşvet skandalı nedeniyle istifası sonrasında yetkileri üstlendi. 9 Temmuz 1978 tarihine kadar yetkilerini icra etti.
  • Francesco Cossiga (1928-2010), Senato Başkanı olarak, Cumhurbaşkanı Pertini'nin 29 Haziran 1985 tarihinde görev süresinin dolmasına sadece 4 gün kala yerine seçilen Cumhurbaşkanı'nın görev başlamasını hızlandırmak amacıyla istifa etmesiyle yetkileri üstlendi. 3 Temmuz 1985 tarihine kadar yetkilerini icra etti.
  • Giovanni Spadolini (1925-1994), Senato Başkanı olarak, 28 Nisan 1992 tarihinde Cumhurbaşkanı Cossiga'nın yetkilerini üstlendi. 28 Mayıs 1992 tarihine kadar yetkilerini icra etti.
  • Nicola Mancino (1931), Senato Başkanı olarak, 15 Mayıs 1999 tarihinde Cumhurbaşkanı Scalfaro'nun yetkilerini üstlendi. 18 Mayıs 1999 tarihine kadar kadar yetkilerini icra etti.
  • Pietro Grasso (1945), Senato Başkanı olarak, 14 Ocak 2015 tarihinde Cumhurbaşkanı Napolitano'nun yetkilerini üstlendi. 3 Şubat 2015 tarihine kadar kadar yetkilerini icra etti.

Başkent Roma'daki Quirinal Sarayı (İtalyanca: Quirinale), İtalya Cumhurbaşkanı'nın resmi ikametgâhıdır.

Kronoloji

Sergio MattarellaGiorgio NapolitanoCarlo Azeglio CiampiOscar Luigi ScalfaroFrancesco CossigaGiovanni LeoneGiuseppe SaragatAntonio SegniGiovanni GronchiLuigi EinaudiEnrico De Nicola

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Hastalığı nedeniyle istifa etti
  2. Bir rüşvet skandalından sonra istifa etti.
  3. Zaten seçilmiş olan halefinin yemin törenini hızlandırmak için istifa etti.
  4. İstifa etti.
  5. Hareket Partisi üyesi olmasına rağmen partinin varlığı 1947'de sona ermişti.
  6. Yaşı nedeniyle görevlerini tam anlamıyla yapamadığı için istifa etti.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.