İslami Cephe

İslami Cephe, Suriye'de 22 Ekim 2013 tarihinde yedi grubun birleşmesiyle oluşan muhalif bir gruptur.[4]

İslami Cephe
الجبهة الإسلامية

İslami Cephe resmi logosu

Yönetim bayrağı
Savaş bayrağı
Etkin 22 Kasım 2013 - 2015
Ülke Suriye
Bağlılık Şam Cephesi
Tipi Ordu
Büyüklük 40.000[1]–70,000[2] (Mart 2014)
Garnizon/Karargâh İdlib ili
Savaşları

Suriye İç Savaşı

Website https://twitter.com/islamic_front
Komutanlar
Mevcut
Komutan
Ahmed Ebu İsa[3]
Zehran Alluş 
Hasan Abud
Abul-Abbas el-Şami
Abu Rateb
Ebu Ömer Hreytan

İslami Cephe'nin Suudi Arabistan tarafından desteklendiği iddia edilmektedir.[5] Grup, Suriye Devrimi Muhalefet Güçleri Koalisyonu'ndan bağımsız bir yapılanma olarak meydana gelmiştir.[6] Grup daha çok selefi ve radikal unsurlardan meydana gelmektedir. Fakat Özgür Suriye Ordusu ile beraber hareket etmektelerdir. Özellikle son dönemde bu iki gruba El Nusra Cephesi de katılmış ve bu sayede Lazkiye, İdlip ve Halep kırsalında önemli başarılar elde edilmiştir.[7]

Türkiye'nin İslami Cephe'nin de dahil olduğu Şam Cephesi'ni silahlandırmaya başladığı ve Suriye'de uygulamayı planladığı Güvenli Bölge'ye de Şam Cephesi üyelerini yerleştirmek istediği iddia edilmiştir.[8]

Tarihçe

22 Kasım 2013 tarihinde, Suriye İslam Cephesini oluşturan gruplar dağılmış ve İslam Cephesi oluşumuna yol açacak bir anlaşma yapmışlardır. Anlaşmayı imzalayan gruplar:

  • Halep'in en büyük muhalefet grubu Tevhid Tugayı (Suriye İslami Kurtuluş Cephesi'nin eski üyesi)
  • Selefi Ahraruş Şam (Suriye İslam Cephesi eski üyesi)
  • Humus merkezli Liva el-Hak (Suriye İslam Cephesi eski üyesi)
  • İdlib merkezli Sukûr el-Şam (Suriye İslami Kurtuluş eski üyesi)
  • Şam merkezli Ceyşul İslam (Suriye İslami Kurtuluş Cephesi eski üyesi)
  • Ensar el Şam (Suriye İslam Cephesi eski üyesi)
  • Kürt İslam Cephesi

Aralık 2013'te İslami Cephe'nin, Hatay sınırındaki Özgür Suriye Ordusu üslerine saldırdığı ve yüklü bir mühimmat ele geçirdiği iddia edilmiştir. ÖSO komutanı Salim Idris'in de Türkiye üzerinden Katar'a kaçtığı iddia edilmiştir.[9] Kısa süre sonra aralarındaki sorunun çözüldüğü belirtilmiştir.[10] Yine de bu dönem, Özgür Suriye Ordusunun gücünün İslamcı gruplara geçmeye başladığı dönem olarak adlandırılmıştır.

İslami Cephe, ilerleyen dönemlerde İdlip ve Halep'te pek çok muhalif koalisyonun içinde yer almıştır. İdlip'te Fetih Ordusu çatısı altında sırasıyla İdlip, Cisr eş Şuğur ve Eriha ele geçirilmiş ve böylece rejim, İdlip kırsalından temizlenmiştir.[11][12] Ayrıca Halep'te de Fetih Halep koalisyonuna dahil olmuş ve Temmuz ayındaki Halep operasyonuna katılmıştır. Bunun yanında Halep'in kuzeyindeki bölgelerde Şam Cephesi çatısı altında rejime ve IŞİD'e karşı mücadelesini sürdürmektedir.[8] Lazkiye bölgesinde de rejime karşı muhaliflerle iş birliğine gitmektedir.[13] Suriye'nin kuzeyindeki bölgelerde İslami Cephesi'nin en önemli aktörü Ahraruş Şam olmuştur.

İslami Cephe, Suriye'nin güneyinde ise özellikle Şam bölgesinde çatışmalara dahil olmaktadır. Şam'ın doğusundaki Guta bölgesinde Ceyşul İslam'ın başını çektiği İslam Cephesi üyeleri rejim ile sert çatışmalara girmektedirler.[14] 2013 ve 2014'te hem rejim hem de IŞİD ile çatışmalara giren İslami Cephe, elinde bulundurduğu pek çok bölgeyi kaybetmiştir. 2015 yılından itibaren ise diğer muhaliflerle iş birliğini arttırarak kayıplarını durdurmuştur.[15] Eylül 2015'te Ceyşul İslam üyeleri rejimin Humus-Şam karayolu bağlantısını kesmeyi başarmıştır.[16]

Kaynakça

  1. Richard Hall (9 Ocak 2014). "Factbox: Syria's rebel groups". Reuters. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2015.
  2. "Front to Back". Foreign Policy. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2015.
  3. "Leading Syrian rebel groups form new Islamic Front". BBC. 22 Kasım 2013. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2013.
  4. "Six Islamist factions unite in largest Syria rebel merger". Reuters. 22 Kasım 2013. 31 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2013.
  5. Syrian FSA fades in shadow of Saudi-backed opposition front 10 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Al-Monitor, 11 December 2013
  6. "Arşivlenmiş kopya". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2015.
  7. "Arşivlenmiş kopya". 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2015.
  8. "Arşivlenmiş kopya". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  9. "Arşivlenmiş kopya". 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  10. "Arşivlenmiş kopya". 22 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  11. "Arşivlenmiş kopya". 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  12. "Arşivlenmiş kopya". 28 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  13. "Arşivlenmiş kopya". 26 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  14. "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  15. "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
  16. "Arşivlenmiş kopya". 19 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.