Çin'deki Moğollar
Çin Moğolları (Çince: 蒙古族; pinyin: Měnggǔzú), Çin Halk Cumhuriyeti vatandaşları olan etnik Moğollardır. Çin Halk Cumhuriyeti hükûmetinin tanıdığı 55 etnik azınlıktan birini oluştururlar. Çin'de etnik Moğol olarak sınıflandırılmış aşağı yukarı 5,8 milyon kişi var. Bunlar başta İç Moğolistan, Kuzeydoğu Çin ve Sincan Uygur Özerk Bölgesi olmak üzere Çin'in çeşitli bölgelerinde yaşamaktadır. Çin'deki Moğol nüfusu, egemen Moğolistan devletininkinin iki katından daha fazladır.
|
| |
|
| |
| Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
|---|---|
| Diller | |
|
| |
| Din | |
|
|
Moğolistan'ı ve Çin'deki Moğol özerk idari birimleri gösteren bir harita.
İç Moğolistan tarzında morin khuur çalgısını çalan bir Moğol.
Bölgesel dağılım
Çin'deki Moğollar, aşağıdaki oranlarda çeşitli eyaletler ve bölgelerde bulunmaktadır:
- %68,72: İç Moğolistan Özerk Bölgesi
- %2,96: Jilin Eyaleti
- %2,92: Hebei Eyaleti
- %2,58: Sincan Uygur Özerk Bölgesi
- %2,43: Heilongjiang Eyaleti
- %1,48: Çinghay Eyaleti
- %1,41: Henan Eyaleti
- %5,98: Çin anakarasının geri kalanı
İç Moğolistan Özerk Bölgesi'nin dışında Çin'de diğer Moğol özerk idari alt birimler mevcuttur.
İl seviyesinde:
- Haixi Moğol ve Tibet Özerk İli (Çinghay)
- Bayangolin Moğol Özerk İli (Sincan)
- Bortala Moğol Özerk İli (Sincan)
İlçe seviyesinde:
- Weichang Mançu ve Moğol Özerk İlçesi (Hebei)
- Harqin Zuoyi Moğol Özerk İlçesi (Liaoning)
- Fuxin Moğol Özerk İlçesi (Liaoning)
- Qian Gorlos Moğol Özerk İlçesi (Jilin)
- Dorbod Moğol Özerk İlçesi (Heilongjiang)
- Subei Moğol Özerk İlçesi (Kansu)
- Henan Moğol Özerk İlçesi (Çinghay)
- Kobuksar Moğol Özerk İlçesi (Sincan)
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Moğol azınlığı hakkında Çin hükûmeti bilgileri16 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
| Çin-Tibet |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Avustroasya | |||||||||
| Hmong-Mien | |||||||||
| Moğol | |||||||||
| Tay-Kaday | |||||||||
| Tunguz | |||||||||
| Türki | |||||||||
| Diğer | |||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.