Petrus Damianus
Petrus Damianus[1] ( Ravenna, İtalya, 1007 – Faenza, İtalya, 23 Şubat 1072) Daha sonra piskopos ve kardinal olmuş Camaldolese keşişi.
| Petrus Damianus | |
|---|---|
 | |
| Kilise Doktoru | |
| Doğum |
1007 Ravenna |
| Ölüm |
23 Şubat 1072 Faenza |
| Kutsayanlar | Katolik Kilisesi, Lüteryan Kilisesi, Anglikan Komünyonu |
| Türbe | Faenza Katedrali - Emilia-Romagna - İtalya |
| Yortu | 21 Şubat (Batı Kilisesi) |
Papa XII. Leo 1828’de kendisini Kilise Doktoru ilan etmiştir. Katolik kilisesince 21 Şubatta hatırlanır.
Hayatı
Geleneğe göre, meteliksiz bir asil aileye doğmuştur. Kardeşlerinden birinin gözetiminde yetişmiş ve domuz çobanı olmuştur. Ravenna’da rahiplik yapan bir başka kardeşi onu okula göndermiştir. Minnettarlığını göstermek adına Petrus ismine kardeşinin ismi olan Damianus’u eklemiştir. Eğitiminde hızla yol almış, üniversiteye önce Ravenna’da sonra Faenza’da daha sonra da Parma’da devam etmiştir. Sonrasında da bir retorik hocası olmuştur.
Yetişkinliğinde çağrısının keşişlik olduğunu anlamış 1035’de bir kaç yıl önce Aziz Romuald (Camaldolese’lerin kurucusu) tarafından kurulmuş manastıra kapanmıştır.
Keşiş, Kardinal ve kilise reformcusu olarak Petrus Daminanus
1043 yılında Petrus manastırın yetkilisi olmuştur. Papaların, özellikle de II. Alexander ve VII. Gregorius önayak olduğu reform hareketlerine coşkulu biçimde dahil olmuştur. Nicolaitanizm karşıtı vaazlarının çoşkusu ile ünlenmiştir. 1051’de Gomorra Kitabı’nı yazmıştır, bu kitapta ruhbanların ahlaksızlıklarını kınamıştır – ve de özellikle cinsel ilişkiden uzak durmayan eşcinsel rahipleri, onların görevden atılmasını da istemiştir. XI. Leo isteğini reddetmiştir ancak bu durum isteğini yinelemek amacıyla Petrus Damianus’u bir itiraz mektubu daha yazmayaya itmiştir. Kendisi aynı zamanda sapkın rahiplerin yeniden göreve getirilmesinde de karşı çıkmıştır.
1058 yılında, Papa IX. Stephanus tarafından kardinal-piskoposluğa yükseltilmiş, 1059 yılında Fransa, İtalya ve Almanya’ya Papa elçisi olarak gönderilmiştir. Çoğu rahibin evli olduğu ve dini görevlerin parayla alındığı Milan piskoposluğu’na gitmesi ve düzenini yeniden sağlamasıyla da hatırlanmaktadır.
Petrus’un eserleri
Eserleri ağırlıklı olarak yazdığı cevap mektupları (158) ve vaazlardan (75) oluşmaktadır. Ayrıca hagiografiler ve anlaşmalar da yazmıştır, bazıları:
- De divina omnipotentia, Tanrı’nın gücü üzerine;
- Bir Yahudi ile Üçlü Birlik ve Mesih üzerine yaptığı tartışma;
- Liber gratissimus, Ravenna Episkoposu Henricus’a atfettiği, dini görevlerin parayla alınmasına karşıtlığı üzerine;
- De brevitate vitæ pontificum romanorum, Papa’lara bahşedilen kısa hayatlar üzerine
Kaynakça
- New Catholic Encyclopedia – Second Edition (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. ss. 186-187 Cilt: 11 ISBN 0-7876-4015-8.