Oberon (uydu)

Oberon , Uranüs'ün önemli uydularının en dışta olanıdır. Ortalama 760 km çapıyla Uranüs'ün ikinci en büyük uydusudur. 1787 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Adı William Shakespeare'in A Midsummer Night's Dream adlı oyununda perilerin kralı olan Oberon'dan gelir.Oberon'un yörüngesi kısmen Uranüs'ün Manyotosferinde bulunmaktadır.Dış yüzeyi ile çekirdek arasındaki sınırda Sıvı su tabakası mevcut olabilir.Dış yüzeyince çok sayıda çarpma kraterleri bulunur, yaklaşık olarak 210 kilometre çapında çarpma kraterlerinin olduğu düşünülüyor.

Oberon
Diğer adları
Bulunuşu William Herschel
11 Ocak 1787
Yörünge Özellikleri
Dolandığı cisim Uranüs
Yarı büyük eksen 583,520 km.
AB
Enberi km.
Apsis km.
Dış merkezlik (astronomi) 0,0014
Yörünge eğikliği 0,058o
Dolanma süresi 13,463234 gün
Yörünge hızı
ortalama		 km/saniye
Bağlı bulunduğu grup Uranüs'ün uyduları
Gözlem Özellikleri
Kadir (astronomi) 13,94
Açısal çap
Fiziksel Özellikler
Ortalama çap/Boyutlar 761,4
Yoğunluk 1,63 g/cm3
Eksen eğikliği o
Dönme süresi Eşzamanlı
Yerçekimi 0,346 m/s2
Kurtulma hızı 0,73 km/saniye
Beyazlık
(albedo)		 0,23
Yüzey sıcaklığı
ortalama
 61 K

)

Uranüs sistemi yakından sadece bir kez gözlemlenmiştir: Voyager 2 Uzay aracı tarafından 1986 Ocak ayında Oberon'dan birkaç görüntü aldı.

Keşfi ve adının verilmesi

Oberon William Herschel tarafından 11 Ocak 1787 yılında keşfedilmiştir.Aynı Gün yine William Herscel tarafından Uranüs'ün en büyük uydusu Titan keşfedilmiştir. Ve sırasıyla Uranüs'ün dört uydusunu daha keşfetti. Ay'dan görülebilir ancak Dünya'dan sadece gelişmiş teleskoplar ile görüntülenebilir.

Fiziksel Özellikleri
Oberon'un bir bilgisayarda yapılan sanal renkli görüntüsü. Beyaz olan bölgeler henüz keşfedilmemiş olan bölgelerdir.
Uranüs ve uydularının boyutları soldan sağa sırasıyla Puck, Miranda, Ariel, Umbriel, Titan ve Oberon.

Oberon Uranüs'ün beş büyük uyduları arasında ona en uzak olanıdır, 584.000 km lik bir mesafede Uranüs'ü Yörüngeler. Uranüs Etrafında dönme süresi 13,5 gündür. Oberon üranüs'ün en büyük 2. güneş sistemininde en büyük 9.uydusudur. Oberon'un karanlık ve kırmızımsı yüzeyi asteroid ve kuyrukluyıldızların etkileri tarafından şekillendirilmiştir gibi görünüyor. Her ne kadar önesürümler süpheli olsa da. Kabaca Oberon'un yüzeyinde %50 donmuş su, %30 katı silikat, ve %20 metan, karbon ve azot bileşikleri bulunur. Oberon Uranüs Gezegeninin en büyük ikinci uydusudur. Titan ve Oberon uyduları William Herschel tarafından yaklaşık elli yıl dikkat çekecek derecede görüntülenememiştir.Fakat bazı günler Dünyadan amatör teleskoplarla gözetilebilmektedir. Ayrıca Her 42 yılda bir kez, Uranüs ekinoks ve ekvator düzlemi bir olduğunda Dünya'nın kestiği, karşılıklı örtülme ile Uranüs uydularını görmek mümkün olmaktadır. Altı dakika süren böyle bir olay, 4 Mayıs 2007 günü, Oberon ve Umbriel Gözlendi.

Yüzey Özellikleri ve jeoloji

Oberon; Umbriel'de sonra Uranüs'ün yüzeyi en karanlık ikinci büyük uydusudur.

Oberon ile ilgili yüzey özellikleri[1]
Özellik Adını Tip Uzunluk (çap), km Koordinatları
Mommur Chasma Mommur, French folklore Chasma 537 16.3°G 323.5°D / -16.3; 323.5
Antony Mark Antony Crater 47 27.5°G 65.4°D / -27.5; 65.4
Caesar Julius Caesar 76 26.6°G 61.1°D / -26.6; 61.1
Coriolanus Coriolanus 120 11.4°G 345.2°D / -11.4; 345.2
Falstaff Falstaff 124 22.1°G 19.0°D / -22.1; 19.0
Hamlet Hamlet 206 46.1°G 44.4°D / -46.1; 44.4
Lear King Lear 126 5.4°G 31.5°D / -5.4; 31.5
MacBeth Macbeth 203 58.4°G 112.5°D / -58.4; 112.5
Othello Othello 114 66.0°G 42.9°D / -66.0; 42.9
Romeo Romeo 159 28.7°G 89.4°D / -28.7; 89.4
Oberon ile ilgili Yüzey özellikleri Shakespeare'in eserleri ile ilgili karakterler ve yerler için adlandırılır[2]

Kaynakça
  1. "Oberon Nomenclature Table Of Contents". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2010.
  2. Strobell, M. E.; Masursky, H. (Mart 1987). "New Features Named on the Moon and Uranian Satellites". Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference. Cilt 18. ss. 964-965. Bibcode:1987LPI....18..964S.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.