Minhâc'ûs-Sünne en-Nebeviyye

İmamiye Şiası’ın başına getirilen Cemâl’ed-Dîn İbn-i Mûtahhar’ın “Nehc’ûl-Hâk” ve “Minhâc’ûl-İstikâme fî İsbât’ûl-İmamiyye” gibi eserleri İlhanlı saraylarında ve bilhassa da Olcaytu’nun üzerinde çok derin tesirler oluşturmuştu.[2] Şîʿa’nın İlhanlılar’ın himâyesinde kuvvetle Sünnîliğe yüklenmiş olduğu devirde yazılmıştır.

Birleşik Moğol-Haçlı ordularını Suriye’de dağıtan Mısır’ın Türk asıllı Kölemen (Memlük) Sultanı Kalavun’un oğlu Emîr Nasr’ûd-Dîn’in yanında savaşlara katılan, ve bu devirde itibarını bir hâyli arttıran zamanın en büyük müçtehidi Selefî âlim İbn-i Teymiyye tarafından yazılmıştır.

İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye'nin en önde gelen alimlerinden olan İbn-i Mûtahhar El-Hillî'nin bu devirde yayınlamış olduğu Minhâc’ûl-İstikâme fî İsbât’ûl-İmamiyye ya da Minhâc’ûl-Keramet[3] isimli eserinin özellikle İlhanlılar üzerinde yaratmış olduğu etkileri azaltmak ve Şiîlerin hamlelerine karşı bir mukabelede bulunmak amacıyla kaleme alınmıştır.