Maşa

Maşalar, nesnelerin kavranması ve kaldırılması amacıyla kullanılan aletlerdir ve şekilleri özel kullanımlarına uyum sağlayacak şekilde değişiklik göstermektedir. Bazıları aslında büyük birer kerpeten (İng:Pincers) ya da kıskaç (İng:nipper) olarak görülebilirler, ancak çoğunluğu aşağıdaki üç sınıftan birine girmektedir:

1. Uçları küçük düz dairesel şekilde sonlanan uzun kollara sahip olan maşalar. Örnek olarak kömür parçalarını alarak ateşin içine yerleştirmeye yarayan ateş-maşaları verilebilir.
2. Bir adet metal şeridin ortadan bükülerek ya da iki adet şeridin bir uçta yay kullanılarak birleştirilmesiyle oluşturulan maşalar. Örneğin şeker-maşaları (kaşık ya da pençe şekli verilmiş uçlara sahip ve genellikle gümüşten yapılmış, kesmeşeker sunmak için kullanılan maşalar) ve kuşkonmaz-maşaları.
3. Pivot ya da eklem kısımları tutulan uçlara yakın yerleştirilen maşalar. Örneğin bir nalbant'ın dövdüğü demiri tutmak için kullandığı maşalar ya da pota-maşaları (İng:crucible).

Uçları silikonla kaplanmış, kilitleme mekanizması olan ve 250 civarı sıcaklıklara dayanabilecek şekilde tasarlanmış bir maşa

Dış mekanlardaki mangal etkinlikleri için tasarlanmış olan uzun saplı ve kilitleme mekanizmalı bir maşa

Maşalar, gıdaları hassas bir keskinlikle hareket ettirmeye, döndürmeye ve çevirmeye olanak sağladıklarından, genellikle mutfak gereci (İng: kitchen utensil) olarak kullanılırlar.

Pirkei Avot (İng: Pirkei Avot) isimli, ortak çağın 3. yüzyılına ait bir klasik yahudi metni olan, ahlasak öğretiler ve özdeyişler derlemesine göre, ilk maşa Tanrı tarafından yedinci günde dinlenmeden hemen önce yaratılmıştı. Bu söylemin mantıksal çıkarımını da bir nalbantın yeni bir maşa yapabilmesi için elinde iş için kullanacağı bir maşanın olması gerekmesine bağlanmıştır. Buna göre, Tanrı insanoğluna ilk maşayı sağlamış olmalıdır[1].