Kenan

Kenan (İbranice: כְּנַעַן‎; Fenikece: 𐤊𐤍𐤏𐤍, Kenāʿan; Koini Grekçesi: Χανααν, Khanaan; Arapça: كَنْعَانُ, Kan‘ān) veya Kenan Diyarı, MÖ 2. milenyumun sonlarında, Eski Yakın Doğu'da Sami dili konuşan medeniyetlerin varlıklarını sürdürdüğü tarihî bölgedir. Kenan terimi, Tanah'ın tamamında geçer ve Filistin olarak bilenen jeografik bölgeye denkgelir. Özellikle de İncil'in anlatımının ana ortamını sağlayan Güney Levant bölgelerine atıfta bulunur: Finike, Filistiya, ve İsrail.

Başlığın diğer anlamları için Kenan (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

İsrailoğullarına Vadedilmiş Topraklar olduğuna inanılır.[1][2][3] İsrailoğulları Kenan Ülkesi'ni yaklaşık olarak MÖ 1500 ila MÖ 1000 yılları arasında ele geçirmiş ve yerleşmişlerdir.[1]

Kenan halkının dili Kenanca, batı Sami Dilleri ailesine çok yakın bir dildir. Kenan halkından Eski Ahit ve Tanah'ta, Mezopotamya ve Antik Mısır metinlerinde bahsedilir. Kur'an'da Vadedilmiş Topraklar'dan bahsedilmekle birlikte Kenan isminden bahsedilmez. Günümüz Suriye'sine tekabül eden topraklarda yaşamış Antik Ugarit halkı kendilerini Kenanlı kabul etmemekle birlikte günümüz arkeolojik kalıntıları Kenanlı oldukları yönündedir.

Kaynakça
  1. "Canaan." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  2. Ta-Ha Suresi 80. Ayet (Diyanet Meali)
  3. "Maide Suresi 20-21. Ayetler (Diyanet Meali)". 13 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2007.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.