Islands

Lizard'dan sonra gruptan ayrılan Gordon Haskell in yerini bas gitar ve vokalde Boz Burell, davulcu Andy McCulloch'un yerini ise Ian Wallace doldurmuştu. Burada ilginç bir anektod olarak Boz Burell'in daha önce bas gitarla herhangi bir deneyimi olmamasına rağmen Robert Fripp ile beraber çalışarak enstrüman hakimiyeti kazanmasını ve albümde bas gitar çalmasını verebiliriz. Burell, gruptan ayrıldıktan sonra Bad Company adlı grubun bas gitaristi olmuştur.

Albüm eleştirmenler ve dinleyicelerden pek de olumlu eleştiriler almamıştır. Bu eleştiriler albümün diğer King Crimson albümlerinden farklı olarak "havada kalmış" bir sounda sahip olmasına bağlanabilir. Bu bazı Crimson dinleyicilerin dinlemek istedikleri bir sound'dur. Albüme gelen diğer eleştiriler ise Boz Burell'i hedef alır. Bazı dinleyiciler kendisinin sesinin ve enstrüman hakimiyetinin King Crimson için yeterli olmadığını düşünmektedirler. Ayrıca Peter Sinfield'in şarkı sözleri de bazı dinleyiciler tarafından yetersiz bulunmuştur.

Tüm bu olumsuz eleştirilere rağmen Islands'ın başarılı yanları da vardır. Robert Fripp'in bestelediği prelüd: "The Song of the Gulls", "Formentara Lady"'deki saksofon soloları, Robert Fripp'in "Sailor's Tale" deki performansı kesinlikle dinlenmeye değerdir.

Albüm kapağı bir Trifid Nebula görüntüsüdür.

1. "Formentera Lady" (Robert Fripp, Peter Sinfield) – 10:14
2. "Sailor's Tale" (Fripp) – 7:21
3. "The Letters" (Fripp, Sinfield) – 4:26
4. "Ladies of the Road" (Fripp, Sinfield) – 5:28
5. "Prelude: Song of the Gulls" (Fripp) – 4:14
6. "Islands" (Fripp, Sinfield) – 11:51