Dream Theater

Dream Theater, ABD/New York'tan çıkmış progresif metal grubudur. 1990'ların başında Amerika'da başlayan progresif metal hareketinin başı çeken gruplarındandır[1]. Yaptıkları müzikle, yazdıkları şarkı sözleriyle, grup elemanlarının kendi alanlarındaki yetenekleriyle kendilerine gelmiş geçmiş en iyi gruplardan biri diyen kitle sayısı da dünya çapında bir hayli fazladır. Grup müziğinde progresif rock ve heavy metali, caz temelleri ile birleştirmiştir. Hayat ve felsefe gibi derin konulardan etkilenen şarkı sözleri ile progresif metalde yeni bir yol açmış, birçok grubun müziğini etkilemişlerdir.

Dream Theater
Dream Theater Rio De Janeiro'da (Brezilya) canlı performans sergilerken (2008).
Genel bilgiler
Başladığı yer New York, ABD
Tarzlar Progresif metal, progresif rock
Etkin yıllar 1985-günümüz
Müzik şirketi Roadrunner, Elektra, EastWest, Atco, Mechanic Records
İlişkili hareketler Liquid Tension Experiment, Liquid Trio Experiment, Explorers Club, MullMuzzler, Nightmare Cinema, OSI, Platypus, The Jelly Jam, Transatlantic, True Symphonic Rockestra, Chroma Key, Ayreon, Symphonic Theater of Dreams
Resmî site www.dreamtheater.net
Üyeler James LaBrie
John Myung
John Petrucci
Jordan Rudess
Mike Mangini
Eski üyeler Mike Portnoy
Chris Collins
Charlie Dominici
Kevin Moore
Derek Sherinian

Tarihi

Yaklaşık 30 yıldır resmi olarak müzik yapan Dream Theater, Berklee'de okuyan bas gitarist John Myung, gitarist John Petrucci ve davulcu Mike Portnoy tarafından kurulmuştur. Daha sonra Petrucci'nin çocukluk arkadaşı Kevin Moore'un da katılımıyla grup "Majesty" adını aldı. Yaptıkları ilk deneme albümün başarıya ulaşması sonucu Majesty isminin başka bir grup tarafından kullanıldığını öğrenip, Mike Portnoy'un babasının tavsiyesiyle grubun adı eski bir sinemadan esinlenerek "Dream Theater" olarak ilk ve son kez değiştirmişlerdir. Grubun ilk albümü (When Dream and Day Unite) 1989 yılında piyasaya sürüldü. Bu albümden sonra müzikal farklılıklar yüzünden vokalist Charlie Dominici gruptan ayıldı ve onun yerine Kanadalı James LaBrie gruba katıldı. En büyük çıkışı 1992'de ikinci albümleri "Images and Words" albümüyle gerçekleştirdiler. İlk konserlerini Iron Maiden'ın katkısıyla gerçekleştirdiler. 1994'te Awake albümünü çıkaran gruptan Kevin Moore ayrıldı ve yerine Derek Sherinian geldi. 1995'te A Change Of Seasons albümünü 1997'de çıkan Falling From Infinity albümü izledi. Daha sonra gruba Jordan Rudess girdi ve 1999'da Metropolis Part 2 yan başlıklı Scenes From A Memory adlı konsept albüm çıktı. Bu albümde Nicholas diye biri hipnoz ile geçmiş yaşantısına döndürülür ve geçmiş hayatında Victoria adlı bir kadın olduğunu ve iki erkek kardeşin ona aşık olması sonucu yaşanan sorunları görür (Bu hikâyenin başı da Images and Words albümünde Metropolis Part 1 olarak anlatılmıştır). Daha sonra deneysel albümler yapan grup 2002'deki 6 Degrees Of Inner Turbulence adlı 2 CDlik bir albüm yaptılar. 2003'te ise kariyerlerinin en sert albümü olan Train Of Thought piyasaya sürüldü. Bu albümü 2005 yılında Octavarium izledi. John Petrucci bu albümü en iyi albümleri olarak düşündüğünü "Score" adlı DVD lerinde belirtmiştir. Bir sonraki albümleri olan Systematic Chaos ise 2007 yazında piyasaya sürüldü. Systematic Chaos albümünde Constant Motion ve Dark Eternal Night son on yılın en iyi metal riffleri arasına girdi.

2008 Nisan ayında ise best of albüm tadında olan ve grubun eski şarkılarını stüdyoya girip tekrar coverlayarak piyasaya sürdüğü Greatest Hit (...And 21 Other Pretty Cool Songs) albümü piyasaya sürüldü. Albüm adındaki Greatest Hit, grubun sadece Pull Me Under şarkısıyla anılmasına bir göndermedir. Albüm karanlık ve aydınlık taraf olarak iki kısımdan oluşmaktadır. Mike Portnoy ile hazırlanan son albümleri "Black Clouds and Silver Linings" 23 Haziran 2009 tarihinde piyasaya çıktı. Mike Portnoy'a göre albüm birçok karanlık temayı, sert bir üslupla işliyor, fakat bu karanlık ve ağır havanın yanında iyimser bir çizgi de çiziyor, hem müzikal hem tematik anlamda. Bu açıdan Mike Portnoy'a göre albüm iki isimlidir.

Grup, Türkiye'de 5 kez konser verdi. İlk konser 6 Degrees turnesi, 8 Kasım 2002'de İstanbul Bostancı Gösteri Merkezi'nde, o dönem yeni kurulan Dream Theater Türkiye Resmi Fan Kulübü'nün (Home) önemli katkılarıyla gerçekleşmiştir. Türkiye konserlerinin ikincisi 3 Temmuz 2005 tarihinde, üçüncüsü Octavarium turnesinde 29 Temmuz 2007 gerçekleşti. İlk üç konserin bazı detayları ve görüntüleri Fan Kulüp tarafından İstanbul Triology adlı bir DVD olarak üyelere sunulmuştu. Train Of Thought turnesinde de gelmek istemelerine rağmen, konser daha sonra iptal edildi. Dream Theater Türkiye'deki son iki konserini ise 4 Temmuz 2009 ve 31 Temmuz 2014 tarihlerinde Maçka Küçükçiftlik Park'ta vermiştir.

Grup üyelerinin hepsi birçok albümde değişik müzisyenlerle çalışmış, değişik projeler dahil olmuştur. Gitarist John Petrucci 2005 yılında Steve Vai ve Joe Satriani ile beraber G3'te çalmış ve G3 Live in Tokyo isimli albümde yer almıştır. Ayrıca kendisinin Suspended Animation adında solo albümü de vardır.

Mike Portnoy da defalarca Dünyanın en ünlü davul dergilerine kapak konusu olmuş, bu müzik türünün en iyi davulcularından biridir. Rudess gruba katılmadan önce ünlü basçı Tony Levin, Petrucci, Rudess ve Portnoy Liquid Tension Experiment adı altında iki albüm çıkarmıştır.

John Petrucci'nin "Rock Discipline", Mike Portnoy'un "Progressive Drum Concepts", "Liquid Drum Theater", "in Constant Motion", John Myung'ın "Progressive Bass Concepts" isimli eğitim videoları vardır. 4 Temmuz 2009'da İstanbul'da konser vermişlerdir. 8 Eylül 2010'da grubun kurucularından Mike Portnoy, kendi web sitesinde gruptan ayrıldığını açıklamıştır.

Nisan 2011 itibarıyla Dream Theater, Youtube üzerinden Mike Portnoy'un ayrılışından sonra grubun yeni davulcu arayış sürecini özetleyen bir video yayınlamıştır. Mike Mangini arayış sürecinin sonunda grubun yeni davulcusu olarak çalmaktadır. 12 Eylül 2011'de A Dramatic Turn of Events ismiyle yeni bir albüm çıkarmışlardır. Bu albümdeki "On The Backs Of Angels" adlı şarkı ile ilk defa Grammy adayı olmuşlardır. Grup, 2013 yılında kendi adlarını verdikleri Dream Theater adlı albümü çıkartmış ve albümdeki "The Enemy Inside" şarkısı ile Grammy adayı olmuştur.

Grup 2016 yılında çıkardıkları The Astonishing albümünde, Scenes From A Memory albümünden sonra yeniden konsept albüm formatında bir içerik üretmiştir. Çalışma, fantastik öğeler içeren bir öyküye dayanmaktadır. Önceki albümlerden farklı olarak daha kısa süreli ve daha az enstrümantal soloya sahip şarkılardan oluşan albüm hayranlar arasında çok sayıda eleştiriye maruz kalmıştır.

Grubun son albümü 2019 tarihli Distance Over Time'dır. 14. stüdyo albümü olan bu kaydın ilk single'ı Şubat 2018'te yayınlanan 'Untethered Angle' olmuştur. Ardından 'Fall Into the Light' ve 'Paralyzed' şarkıları single olarak yayınlanmıştır.[2] Bu albümün turnesi aynı zamanda Scenes From A Memory albümünün 20. yılına denk geldiği için, konserlerde yeni albüm şarkıları kadar SFAM albümünün tamamı da çalınmıştır. Bu kayıtlar da Distant Memories -Live in London adıyla yayınlanmıştır.

Güncel Grup elemanları

Eski elemanlar

Albüm kayıtlarında yer almış önceki grup elemanları şunlardır:

Zaman çizelgesi

Diskografi

Stüdyo Albümleri

Konser Albümleri

  • Live At The Marquee - 1993
  • Once In A LIVEtime - 1998
  • Live Scenes From New York (3 CD) - 2001
  • Live At Budokan (3 CD) - 2005
  • Score - 20th Anniversary World Tour (3 CD) - 2006
  • Chaos in Motion - 2008
  • Live at Luna Park - 2013
  • Breaking the Fourth Wall - 2014
  • Distant Memories - 2020

Single ve EP Albümleri

  • Another Day - 1992
  • Pull Me Under - 1992
  • Lie - 1994
  • The Silent Man - 1994
  • A Change Of Seasons - 1995
  • Hollow Years - 1997
  • Through Her Eyes - 2000
  • As i am - 2003
  • Constant Motion - 2007
  • Forsaken - 2007
  • A Rite of Passage - 2009
  • A Dramatic Turn of Events - 2011
  • Illumination Theory - 2014
  • The Holiday Spirit Carries On - 2020

Dış bağlantılar

  1. "The 10 Best Prog Metal Bands". 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.
  2. "Distance Over Time".
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.