Bezeklik Mağaraları

Bezeklik Bin Buda Mağaraları (Çince: 柏孜克里千佛洞; pinyin: Bózīkèlǐ Qiānfódòng, Uygurca : ېىزەكلىك مىڭ ئۆيى), Çin'in Turfan ve Piçan (Loulan) kentleri arasında yer alan ve 5. yüzyıldan 14. yüzyıla tarihlenen Budist grottolardan oluşan bir komplekstir. Mağaralar kuzeydoğu Taklamakan Çölü'nde, Karahoca antik kalıntılarının da bulunduğu Yanan Dağlar'ın Mutou Vadisi'nde yer alır. Batı Mutou Vadisi'ndeki kayalıklarda yer alan mağraların ayakta kalanlarının çoğu 10. ila 13. yüzyıllar arasında Batı Uygur Krallığı'ndan kalmadır.[1][2]

Bezeklik Caves
Bezeklik Mağaraları
Koordinatlar 42°57′21″K 89°32′22″D

Duvar resimleri

Diz çökmüş ve Buda'ya dua eden figürler (Prandhi Sahnesi), Mağara 20. Albert von Le Coq, bu figürleri Kafkas ırkı özellikleri ve yeşil gözleri yüzünden Fars olarak tanımlamıştır. Fakat modern düşünce figürlerin etnik olarak bir Doğu İran halkı olan Soğd oldukları yönündedir.

Bölgede 77 adet oyularak oluşturulmuş mağara bulunmaktadır. Çoğu mağara, genellikle dört dikdörtgen bölüme ayrılmış kemerli tavanlara sahiptir ve bu ayrılmış alanların her biri Buda'yı tasvir eden duvar resimlerini barındırır. Bunun sonucunda her tavan yüzlerce Buda duvar resmi ile kaplıdır. Bazı duvar resimleri, Türkler, Hintler ve Avrupalılar da dahil olmak üzere diğer figürlerle çevrili büyük bir Buda tasvir ederler.

Duvar resimlerinin bazıları sanatsal açıdan basit olmakla birlikte, bazıları dini sanatın başyapıtları olarak sınfılandırılmaktadır.[3] Bezeklik Bin Buda Mağaralarını en iyi temsil eden duvar resimleri, “Praṇidhi Sahnesi” olarak adlandırılan ve Sakyamuni’nin geçmiş hayatını tasvir eden büyük boy resimlerdir.[4]

Profesör James A. Millward, orijinal Uygurların fiziksel olarak Mongoloid olduklarını ve Tarım Havzası'nın Hint-Avrupalı yerlileri Toharlar ile karışarak modern Uygurları oluşturduklarını, Mağara 9'da yer alan Uygur resimlerini kanıt göstererek savunmuştur.[5] Budist Uygurların ürettiği bu resimler Çin ve İran sanatından büyük oranda etkilenmiş ve Soğdlar gibi beyaz Budist halkaları da tasvir etmişlerdir.[6][7][8]

Karahoca Krallığı ve Turfan'nın Budist Uygurları, Müslüman Çağatay Hanlığı hükümdarı Khizr Hoca'nın (r. 1389-1399) dini bir savaş sonucunda bölgeyi ele geçirmesi sonucunda İslam inancına geçtiler.[9] İslam'a geçtikten sonra, Turfan'daki eski Budist Uygurların torunları, atalarının inşa ettiği eserleri unutarak yanlış bir şekilde Budist anıtların Kalmuklar (Cungarlar) tarafından inşa edildiğine inanmaya başladılar.[10]

Bezeklik'teki duvar resimleri tarih boyunca büyük zararlar görmüştür. Tapınakların çoğuna, figür tasvirinin İslam'da yasak olmasından ötürü yerel Müslüman nüfus tarafından hasar verilmiş, tüm heykeller yıkılmış, bazı resimler kazınmış ve diğerleri çamurla kaplanmıştır.[11] Tasvirlerin gözleri ve ağızları, figürlerin geceleri canlanabileceği konusundaki yerel inanç nedeniyle oyulmuştur.[12]

On dokuzuncu yüzyılın sonlarında ve yirminci yüzyılın başlarında, Avrupalı ve Japon kaşifler kuma gömülmüş sağlam duvar resimleri buldu ve bu resimlerin birçoğu çıkartılarak dünyanın pek çok yerine dağıtıldı. En iyi korunmuş duvar resimlerinden bazıları Alman kâşif Albert von Le Coq tarafından bulundu ve Almanya'ya taşındı. Praṇidhi sahnesini gösterenler gibi büyük parçalar kalıcı olarak Berlin'deki Etnoloji Müzesi'ndeki duvarlara sabitlendi. İkinci Dünya Savaşı sırasında, Müttefik Devletler tarafından gerçekleştirilmiş Berlin Bombalaması sonucunda müzenin yıkılması ile bu resimler yok edildi.[13]

Günümüzde St. Petersburg'daki Ermitaj Müzesi, Japonya'daki Tokyo Ulusal Müzesi, Londra'daki British Museum ve Kore ile Hindistan'ın ulusal müzeleri gibi dünyadaki çeşitli müzelerde resimlerin bazıları sergilenmektedir.

Galeri

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Reconstruction of Bezeklik murals at Ryukoku Museum
  2. "Bizaklik Thousand Buddha Caves". travelchinaguide.com. 29 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2007.
  3. "Bizaklik Thousand Buddha Caves". showcaves.com. 3 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2007.
  4. The Lost Murals of Bezeklik Thousand Buddha Caves
  5. Millward, James A. (2007). Eurasian Crossroads: A History of Xinjiang (illustrated bas.). Columbia University Press. s. 43. ISBN 0231139241. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
  6. Modern Chinese Religion I (2 vol.set): Song-Liao-Jin-Yuan (960-1368 AD). BRILL. 8 Aralık 2014. ss. 895-. ISBN 978-90-04-27164-7.
  7. Sims, Eleanor, Boris I. Marshak, Ernst J. Grube, (2002), Peerless Images: Persian Painting and Its Sources, New Haven and London: Yale University Press, p. 154, 0-300-09038-2.
  8. Gasparini, Mariachiara. "A Mathematic Expression of Art: Sino-Iranian and Uighur Textile Interactions and the Turfan Textile Collection in Berlin," in Rudolf G. Wagner and Monica Juneja (eds), Transcultural Studies, Ruprecht-Karls Universität Heidelberg, No 1 (2014), pp 134-163. ISSN 2191-6411. See also endnote #32. (Accessed 3 September 2016.)
  9. James A. Millward (2007). Eurasian Crossroads: A History of Xinjiang. Columbia University Press. ss. 69-. ISBN 978-0-231-13924-3. 4 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2019.
  10. Hamilton Alexander Rosskeen Gibb; Bernard Lewis; Johannes Hendrik Kramers; Charles Pellat; Joseph Schacht (1998). The Encyclopaedia of Islam. Brill. s. 677.
  11. Whitfield, Susan (2010). "A place of safekeeping? The vicissitudes of the Bezeklik murals". Agnew, Neville (Ed.). Conservation of ancient sites on the Silk Road: proceedings of the second International Conference on the Conservation of Grotto Sites, Mogao Grottoes, Dunhuang, People's Republic of China (PDF). Getty Publications. ss. 95-106. ISBN 978-1-60606-013-1. 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2019.
  12. Hopkirk, Peter (2001). Foreign Devils on the Silk Road: The Search for the Lost Treasures of Central Asia. Oxford University Press. s. 118. ISBN 978-0192802118.
  13. Whitfield, Susan (2010). "A place of safekeeping? The vicissitudes of the Bezeklik murals". Agnew, Neville (Ed.). Conservation of ancient sites on the Silk Road: proceedings of the second International Conference on the Conservation of Grotto Sites, Mogao Grottoes, Dunhuang, People's Republic of China (PDF). Getty Publications. ss. 95-106. ISBN 978-1-60606-013-1. 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.